Kaç zamandır saçlarımın kırıklarını aldırmak istiyordum. Aslında biraz da katlarını artırmasını isteyecektim. Elif’le haftaiçi bir gün kuaföre gitmeye karar verdik. Geçen defa da kampüsteki kuaföre kestirmiştim, iki defa da fön çektirmiştim ve çok beğenmiştim. Biraz pahalı ama açıkçası benim gibi çok sık kestirmeyen biri için buna değer diye düşündüm. Hem istediğim gibi olacağından o kadar emindim ki kendi kendime en azından verdiğim para boşa gitmeyecek diyordum. Sanırım anlatış tarzımdan pek memnum kalmadığımı tahmin etmişsinizdir. Herneyse ben gene de anlatayım. Saat 4 gibi Elif’i aradım, Elif  ‘sonra gidelim’ dediyse de bir miktar duygu sömürüsü ile ikna ettim. Saat 6’ya doğru ağaçlı yola doğru onu karşılamak üzere çıktım, 2 dk geçmedi ki yağmur yağmaya başladı. Kendimi İnşaat fakültesine zor attım. Orada mahsur kaldım. 15-20 dk sonra Elif geldiğinde tam anlamıyla ateş püskürüyordu. Hem onca yoldan getirtmiştim hem de bu yağmurdan dolayı sırılsıklam olmuştu falan filan. Neyse gidip yemek yedik ve 7 gibi saçımızı kestirmek için kuaföre gittik. Ama ne yazık ki daha önce saçımı kesen o çocuk yakın zamanda işten çıkmış. Başka biri vardı. Açıkçası pek içime sinmedi, istediğimi anlattım ama dinlememekte ısrar etti. Elif’in saçında ben hiç bir değişiklik göremedim, zaten 8’de kapatıyorlarmış, o yüzden acele edip durdu. Sonrasında da Elif’i yalnız göndermemek için ben de onunla yollara düştüm ve sırılsıklam oldum, böylece saçlarım tam anlamıyla fareye benzedi. Bakalım ilerleyen günlerde göreceğiz nasıl olmuş.  Ama şimdiden çok pişman oldum bence hiç gereksiz yere iki kesime 70 ytl verdik. Aynısını sıradan bir yerde de kestirirdik. Sanırım bir daha oraya gitmem. Halihazırda hayatımın kuaförünü yine bulamadım:(