Birkaç haftadır geç kalkmanın ve tembellik yapmanın verdiği rahatlıkla tam bir tatilci moduna girmiştim. Ama hiçbir mutluluk sonsuza kadar sürmüyor. 1 haftadır çalışıyorum 🙁 Her sabah 8.30 gibi kalkmam gerekiyor. Nihayet bugün cuma ve yarın tatil. Ben de bir yandan tv izleyip bir yandan bu hafta çektiğim bazı fotoğrafları ve çalıştığım yeri bloguma ekliyorum.
Bu yazın kalan kısmında Mecidiyeköy Viyadüğü’nün depreme karşı takviyesi projesinde staj yapıyor olacağım.Dolayısıyla Mecidiyeköy’de kafasında baret ve kendine birkaç beden büyük gelen bir yelek ile köprünün ayaklarına tırmanan ya da trafik ışıklarından karşıya geçen bir kız görürseniz, o Ben’im 🙂
Stajda 5 gün geride kaldı ve ben bu projede görev almaktan çok memnunum. Daha şimdiden işinin ehli bir çok mühendis ile tanıştım, iş hayatı ile ilgili tavsiyeler aldım, derslerde teorik olarak gördüğümüz konuların sahada uygulamalarını yakından izledim.
Sabah şantiyeye gidiyorum. Baretimi kafama geçirip sahaya çıkıyorum. Çalışmanın devam ettiği ayaklarda nelerin yapıldığını kontrol ediyorum. Fotoğraf çekiyorum. Kafama takılan soruları saha ekibine soruyorum. Ara sıra dinlenmek için ofise gidiyorum. Orada Mustafa Bey ( Mustafa Kemal Günay – Ortadoğu ve Balkanların bir numaralı inşaat mühendisi:) bu notu eklememi bizzat istedi) ile proje hakkında konuşuyoruz. Derken gün geçiyor ve eve dönüyorum.
Bu öğlen bir kaç gazeteci şantiyede fotoğraf çekti. İşçiler öğle tatilindeydiler ve çalışan kimse yoktu. Ben 2 stajyer arkadaşla ankrajı yapılan demir çubuklara bakmak için iskeleye çıkmıştım. O arada bizim de fotoğrafımız çekildi. Arkadaşların anlattığına göre bir gazete yine bu şekilde öğle yemeği tatilinde gelip fotoğraf çekmiş. Ardından şantiyede hiçbir çalışma olmadığını ve boş yere Mecidiyeköy trafiğinin alt üst edildiğini ileri sürmüş. Bu şekilde insanları kandırmak hiç hoş değil. Çünkü orada sabahın erken saatlerinden akşam geç saatlere kadar çalışan onca insan var. İşin bir an önce bitirilebilmesi için işçisinden mühendisine herkes çalışıyor. Gördüğüm kadarı ile de işçiler ve ekipmanlar bir an boş kalmıyor ve yapım hızla devam ediyor. Bu sebeple insanların okudukları ya da izledikleri her habere inanmamalarını tavsiye ediyorum. Şİmdi bu can sıkıcı konuları geçip Viyadük hakkında biraz bilgi vereyim:

Mecidiyeköy Viyadüğü  1973 yılında yapılmıştır. Viyadük üstyapı genişliği 31 m olup, boyuna yönde 2 adet ardgermeli betonarme kutu kesitli kirişten, enine yönde ise ardgermeli enleme kirişlerden oluşmaktadır. Viyadük uzunluğu 860.70 m olup, 29 açıklıktan oluşmaktadır. Aks aralıkları tipik olarak kenarayak önlerinde 24 m diğer tüm açıklıklarda ise 30.10 m’dir.
Kolon boyutları iki kolonlu akslarda altıgen şeklinde 1.5m x 1.2m, tek ayaklı kolonlarda ise altıgen şeklinde 2.2mx1.84m’dir.
Temel sistemi yüzeysel temel olup, temel boyutları iki kolonlu akslarda 6.5m x 6.5m x 2.0m, tek kolonlu akslarda 11.0mx11.0mx2.8m’dir.
Mecidiyeköy Viyadüğü’nde 3 adet tek kolonlu aks ve 25 adet 2 kolonlu aks bulunmaktadır. Tek kolonlu ayaklar, temele ve üstyapıya ankastre olarak mesnetlenmektedir. Tek kolonlara komşu olan ayaklar, temele ankastre üstyapıya ise mafsallı olarak mesnetlenmektedir. Diğer ayaklar ise hem temele hem de üstyapıya beton mafsallı olarak mesnetlenmektedir.
Mecidiyeköy Viyadüğünde kenarayaklarda ve P16-P17 aksları arasında olmak üzere 3 tane genleşme derzi vardır.

Çelik bentlerin kurulumu, krikolar vasıtası ile köprünün birkaç mm kaldırılması ve yükün çelik ayaklara aktarılması. Ardından kolonun kesilmesi işlemi ve vinç ile kesilen beton blokların yerlerinden çıkarılması.

Kesilen kolonda demir filizlerinin epoksi ile ekimi, üst başlıkta demir ankrajıKesilen köprü ayaklarına kurşun çekirdekli kauçuk mesnetlerin yerleştirilmesi.

Ayağın son hali.Böylelikle olası bir deprem durumunda köprünün ayaklar üzerinde daha kolay salınım yapması amaçlanmaktadır.